Γιατί είναι αδύνατη η επιστροφή στον κευνσιανισμο και το κράτος πρόνοιας Μέσα στα πλαίσια του καπιταλισμού

Πολλοί ηγέτες  αλλά και ομάδες της Αριστεράς  ονειρεύονται σήμερα

Μια επιστροφή στον κευνσιανισμο και το κράτος πρόνοιας , ονειρεύονται μια επιστροφή στην οικονομική πολιτική της δεκαετίας του 60 και 70 

Οι προτάσεις τους αυτές είναι αποτέλεσμα της αδυναμίας τους να προτείνουν

Την ανατροπή του καπιταλισμού αλλά και ενός  μοντέλου σοσιαλιστικού εργατικού κράτους  στην βάση της σχεδιασμένης οικονομίας χωρίς τις Σταλινικές παραμορφώσεις

Ο καπιταλισμός σήμερα δεν είναι σε θέση να εφαρμόσει πολιτικές κευνσιανισμου

Γιατί απλούστατα αυτό θα σημαίνει  να χάσει από τα κέρδη του  κάτι που οι καπιταλίστες δεν είναι διατεθειμένοι να το κάνουν

Ο καπιταλισμός μέσα από την κρίση δείχνει όλο και πιο έντονα το απάνθρωπο

Πρόσωπο του. Τους καπιταλίστες δεν τους ενδιαφέρει ούτε αν οι άνθρωποι πεινούν ούτε αν αυτοκτονούν ούτε αν μένουν άστεγοι και άνεργοι ούτε αν πεθαίνουν λόγω  της εξαθλίωσης και της υποβάθμισης των υπηρεσιών υγείας. Τους ενδιαφέρουν τα κέρδη τους, άλλωστε μας το είπε και η  εκπρόσωπος τους  η Λακαρτ. και είναι ψέματα που είπε ότι λυπάται τα παιδία της Αφρικής. Ούτε αυτά τα λυπάται..

Παράλληλα αντιμετωπίζει τις εργατικές κινητοποιήσεις με αστυνομοκρατία καταστολή και αντιδημοκρατικές νομοθεσίες ,Τον βλέπουμε να απειλεί και να τρομοκρατεί τον Ελληνικό λαό επειδή αμφισβητεί τις πολιτικές λιτότητας ενώ ετοιμάζεται να χρησιμοποιήσει και τον νεοναζισμό Ακομα θα επηχειρησει να εκτρεψει την ταξικη παλη σε εθνικη.

Η πολιτική του κευνσιανισμου εφαρμόστηκε μέτα τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο

στην προσπάθεια των καπιταλίστων να σώσουν το σύστημα τους  από την εξάπλωση του σοσιαλισμού

Ο καπιταλισμός για να φτάσει σε αυτήν την πολιτική πέρασε μέσα από τις Εθνικές συγκρούσεις δυο παγκοσμίων πόλεμων χρησιμοποίησε τον Ναζισμό –Φασισμό  και μόνο όταν αντιλήφθηκε ότι αυτά δεν τον έσωζαν  εφάρμοσε την πολιτική του Κευνσιανισμου.

 Για να εφαρμόσει λοιπόν ο καπιταλισμός κευνσιανικες πολιτικές πρέπει να αναγκαστεί.. Θα το κάμει μόνο σαν επένδυση για να σώσει το σύστημα του . Αλλά για να φτάσει σε αυτό το σημείο δεν αρκούν οι αντιδράσεις του εργατικού κινήματος ούτε και η άνοδος μιας αριστερής κυβέρνησης στην εξουσία  Χρειάζεται η εργατική τάξη να ανατρέψει τον καπιταλισμό σε μια σειρά από χώρες.

Αλλά  ποιος θα προτείνει την ανατροπή του καπιταλισμού για να εφαρμοστούν κευνσιανικες πολιτικές μόνο

 Για τους Συντρόφους της αριστεράς για όλους όσους αγωνίζονται ενάντια στην λαίλαπα του καπιταλισμού ένα πράγμα πρέπει να είναι ξεκάθαρο Η επαναστατική ανατροπή του καπιταλισμού και η εγκαθίδρυση της εργατικής δημοκρατίας και του σοσιαλισμού είναι μονόδρομος και αμεσο καθηκον.  όσο πιο ξεκάθαροι είμαστε σε αυτό τόσο πιο γρήγορα και με λιγότερες ανθρώπινες απώλειες θα φτάσουμε στον στόχο μας.