Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012

Συνδικάτα: ύστερα που το μπαϊράμι μπαϊραμντάσωρα



Για μήνες τώρα η κυβέρνηση συζητά με την τρόικα την υπογραφή μνημονίου.Ενός μνημονίου που θα μεταφέρει τα βάρη της κατάρρευσης των κυπριακών τραπεζών στις πλάτες των εργαζομένων.Για μήνες τώρα τα συνδικάτα ”δεξιά,σοσιαλδημοκρατικά,αριστερά ”γνωρίζουν αυτό το γεγονός και περιορίζουν την αντίδραση τους σε ανούσιες ανακοινώσεις και επιδόσεις ψηφισμάτων.Τώρα που η υπογραφή του μνημονίου είναι θέμα χρόνου άρχισαν να διαμαρτύρονται και να μιλούν για τρόπους αντίδρασης.Αντίδρασης όχι για να ανατρέψουν τα μετρά αλλά άπλα για να εκφράσουν την αντίθεση τους σε αυτά...Με αυτό το τρόπο αποδεικνύεται η αδυναμία τους να προστατευόσουν τα συμφέροντα των εργαζομένων.Οι ηγεσίες των συνδικάτων είναι σήμερα ένα βαρίδι στο λαιμό του εργατικού κινήματος και των εργαζομένων πιο γενικά.Είναι μέρος του συστήματος που δημιούργησε και διατηρεί την κρίση Η σιωπηρή αποδοχή του μνημονίου είναι απόδειξη της χρεοκοπίας τους ... 

Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2012

Υπογραφή του μνημονίου χρεοκοπία της κυβέρνησης Χριστόφια μαζί με τον καταρρέοντα κυπριακό καπιταλισμό.


Η υπογραφή του μνημονίου από την κυβέρνηση Χριστόφια ήταν κάτι το αναμενόμενο παρόλο αυτό δεν παύει να μου δημιουργεί μια θλίψη
για δυο λογούς
πρώτον γιατί με αυτό τον τρόπο περνούν και επίσημα πλέον τα βάρη από την κατάρρευση του κυπριακού καπιταλισμού στις πλάτες των εργαζομένων κάτι για το οποίο θα πληρώνουν στην υπόλοιπη τους την ζωή ...μέχρι που να ανατραπεί ο καπιταλισμός
Το δεύτερο είναι ότι μαζί με τον καπιταλισμό καταρρέει και η ηγεσία του Ακελ που αποδεικνύεται ανίκανη να σταθεί εμπόδιο σε αυτήν την επίθεση του κεφαλαίου. Ο Χριστόφιας  και η κυβέρνηση του αποτελούν για την αστική τάξη στυμμένη λεμονόκουπα και για τους εργαζόμενους ένα άσφαιρο όπλο
Την επομένη περίοδο οι εργαζόμενοι και η κοινωνία θα νιώσουν στο πετσί τους τις επιπτώσεις από αυτή την υπογραφή.Η ηγεσία του Ακελ πολύ λίγα μπορεί να κάμει για να τους προστατέψει
Αυτά σαν πρώτη αντίδραση για την υπογραφή του μνημονίου από την κυβέρνηση Χριστόφια

Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2012

Η κατάρρευση του καπιταλισμού


Παιδιά να πεινούν, άνεργοι που πληθαίνουν ,νεολαίοι χωρίς κανένα μέλλον άστεγοι που αυτοκτονούν ,.μικρομεσαίοι που προλεταριοποιουνται, προλετάριοι που εξαθλιώνονται ,αυτή είναι η εικόνα του σύγχρονου καπιταλισμού.Ο σύγχρονος καπιταλισμός το μονό που μπορεί να προσφέρει αποδώ και μπρος είναι η ένταση της πιο πάνω βαρβαρότητας.
Με την έναρξη της κρίσης οι ντόπιοι πολιτικοί εκπρόσωποι του καπιταλισμού προσπάθησαν να διασπάσουν τους εργαζόμενους για να τους φορτώσουν την κρίση φταίνε οι ξένοι και οι υψηλόμισθοι λένε. Με το βάθεμα της κρίσης όμως και με την ευθύνη του τραπεζικού συστήματος να γίνεται εμφανής τα επιχειρήματα τους κατάρρευσαν σε σημαντικό βαθμό.
Σήμερα προσπαθούν να πιαστούν από αλλά «επιχειρήματα»φταίει η κυβέρνηση και ο Χριστόφιας που δεν υπογράφει το μνημόνιο .Όχι μονό δεν τους ενδιαφέρει το περιεχόμενο του μνημονίου και τα μετρά που προωθεί, αλλά αντίθετα είναι ένθερμοι υποστηριχτές ενός μνημονίου που να χτυπά τα δικαιώματα των εργαζομένων . Με τον τρόπο αυτό όμως αυτοαναιρούνται και απογυμνώνονται γιατί γίνονται υποτελείς στα συμφέροντα του διεθνούς κεφαλαίου και αναλαμβάνουν τον ρολό του να επιβάλλουν τα σκληρότερα μέτρα που έχει ποτέ φανταστεί εργαζόμενος, μετρά που οδηγούν ένα αιώνα πίσω.
Με τον ίδιο τρόπο απογυμνώνεται και η Ευρωπαϊκή ένωση η όποια επιβάλλει τα μέτρα αυτά αφού πρώτα φορτώνει στους εργαζόμενους τα χρέη που δημιουργεί η κρίση του καπιταλισμού. Η Ευρωπαϊκή ένωση αποδεικνύεται ότι είναι ένας όμιλος καπιταλιστικών εθνικών ομάδων που μπροστά στην κρίση προσπαθεί η μια να επιβιώσει σε βάρος της άλλης.
Ο καπιταλισμός σε οικονομικό επίπεδο έχει μπει από το 2007 σε τροχιά κατάρρευσης ταυτόχρονα όμως καταρρέει και στις συνειδήσεις των εργαζομένων και της κοινωνίας είναι αδύνατο γι αυτόν να ηγείται και να κυβερνά με το δημοκρατικό προσωπείο της προηγούμενης περιόδου προσφέροντας ανάπτυξη του βιοτικού επιπέδου των κοινωνιών .Ο καπιταλισμός σε πολιτικό επίπεδο δεν έχει καταρρεύσει ακόμα γιατί δεν υπάρχει πολιτική δύναμη να ηγηθεί του αγώνα των εργαζομένων για την αντικατάσταση του. Η δημιουργία αυτής της πολίτικης δύναμης είναι καθήκον του κάθε νεολαίου,αριστερού, εργαζόμενου που αντιλαμβάνεται το πιο πάνω γεγονός.  

Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2012

Να τα αποτελεσματα των ιδιωτικοποιησεων


Στις 10/11/12 παρακολουθήσαμε από τους δέκτες μας και συγκεκριμένα από το
κεντρικό δελτίο ειδήσεων το ΡΙΚ1 το σχετικό ρεπορτάζ:

Πάνω από 1 000 000 σπίτια είναι χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα μετά από τον τυφώνα
που έγινε πριν από ένα μήνα. Οι προβλέψεις για αποκατάσταση του ρεύματος δεν
είναι ενθαρρυντικές. Η εταιρία που έχει την ευθύνη είναι η LONK ILAND.
Υπολογίζει να λύσει το πρόβλημα σε έξι μήνες. Οι κάτοικοι βγήκαν στους
δρόμους διαμαρτυρόμενοι για την καθυστέρηση, μιας και η θερμοκρασία φτάνει
τους -2 °C. Το τραγικό της όλης υπόθεσης είναι ότι ο οικονομικός ελεγκτής
της Νέας Υόρκης Tomas Dinapoly, προειδοποιούσε την εταιρία πριν έξι χρόνια
ότι σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης δεν θα μπορούσε να ανταποκριθεί, κάτι που
επαληθεύτηκε σήμερα.

 

 Και επανερχόμενοι να κάνουμε μια σύγκριση με την ΑΗΚ της Κύπρου, η οποία
έχασε την πηγή της ηλεκτρικής ενέργειας της, δεν άφησε κανένα καταναλωτή
χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα ούτε μια μέρα. Στο μεγαλύτερο κράτος του κόσμου, από
οικονομική άποψη, για οκτώ μήνες δεν θα έχουν ηλεκτρικό ρεύμα.

 

 Με την ευκαιρία αυτή, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε την ΑΗΚ για τις ενέργειες
της και για τον όλο χειρισμό που έκανε στην περίπτωση της Κύπρου μετά το
τραγικό συμβάν στο Μαρί.

 

Με εκτίμηση,

 

Σύνδεσμος Αδειούχων Εργολάβων Ηλεκτρολόγων (Π.Ο.Σ.Ε.Η.) Επαρχίας
Λευκωσίας-Κερύνειας.  

Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2012

Πέμπτη 8 Νοεμβρίου, 4.00 έξω από τη Βουλή - ΌΧΙ στο Μνημόνιο της λιτότητας, της φτωχοποίησης και της υποτέλειας


ΕΤΆΡΤΗ, 7 ΝΟΕΜΒΡΊΟΥ 2012



Eνάντια στην αθλιότητα της εθνικής “ομοφωνίας” ότι το μνημόνιο, που φορτώνει τις ζημιές των τραπεζιτών στους εργαζόμενους, είναι μονόδρομος. Ενάντια στην πολιτική λιτότητας που οδηγεί στην κοινωνική οπισθοδρόμηση και την εξαθλίωση μεγάλου μέρους της κοινωνίας.

Διαμαρτυρία της ΕΡΑΣ


έξω από την Βουλή, Πέμπτη 8 Νοεμβρίου, 
ώρα 4.00


Η ΕΡΑΣ δεν συναινεί σε κανένα Μνημόνιο. Η μη υπογραφή της καταστροφής της χώρας είναι θέμα αρχής και αξιοπρέπειας.

Να πληρώσουν την κρίση αυτοί που την δημιούργησαν!

Να υπερασπιστούμε τις κατακτήσεις των εργαζομένων του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα.

Να φορολογηθούν ουσιαστικά τα κέρδη των εταιρειών, ο συσσωρευμένος πλούτος, η μεγάλη ακίνητη ιδιοκτησία και η εκκλησία.

Να μειωθεί η στρατιωτική θητεία και οι εξοπλισμοί.

Να παταχθεί η φοροδιαφυγή και η φοροαποφυγή.

Να εφαρμοσθεί το πόθεν έσχες για όλους.

Αναδιάρθρωση του κράτους και όχι συρρίκνωση του κράτους πρόνοιας.

Μόνιμη κρατικοποίηση των τραπεζών υπό δημοκρατικό έλεγχο.

Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2012

Η δήλωση Σόϊμπλε καϊ το Ακελ


Η δήλωση Σόϊμπλε την περασμένη εβδομάδα ότι δεν έγινε ουσιαστική διαπραγμάτευση μέχρι στιγμής με την Κύπρο και ότι οι ουσιαστικές διαπραγματεύσεις θα γίνουν το 2013
έπεσε σαν βόμβα στην Κυπριακή πραγματικότητα Η δήλωση είχε σαν στόχο να ασκήσει πιέσεις στην κυβέρνηση Χριστόφια για να προχωρήσει σε υπογραφή μνημονίου.την δήλωση αξιοποίησαν
οι ντόπιοι εκπρόσωποι του που θέλουν την Κυβέρνηση Χριστόφια να βάλει την Κύπρο στο μνημόνιο,και να φορτώσουν το βάρος των συνεπών στην Αριστερά και τους εργαζόμενους.
Η κυβέρνηση Χριστόφια και η ηγεσία του Ακελ καταλαβαίνουν ότι το μνημόνιο είναι ένα ταξικό όπλο εναντία στους εργαζόμενους όμως εγκλωβισμένοι στην λογική της διαχείρισης του καπιταλισμού
αναγκάστηκαν να απευθυνθούν στην τρόικα για οικονομική βοήθεια και έναρξη διαπραγματεύσεων για την υπογραφή μνημονίου .Μέσα στα πλαίσια των διαπραγματεύσεων προσπαθούν να αναβάλουν
όσο γίνεται, η και να αποφύγουν την υπογραφή μνημονίου.
Δυστυχώς αυτή η στάση του Χριστόφια και του Ακελ τους παρουσιάζει αναξιόπιστους και ανίκανους,δινει την ευκαιρία στην δεξιά και το κεφάλαιο να επιτεθεί με επιχειρήματα πως όσο καθυστερείται η υπογραφή μνημονίου αυξάνονται τα προβλήματα της οικονομίας και γι αυτό φταίει ο Χριστόφιας.Ακόμα δημιουργεί σύγχυση στους εργαζόμενους για το τι είναι το μνημόνιο και ποιους εξυπηρετεί με αποτέλεσμα το 60% του πληθυσμού να είναι υπέρ του μνημονίου ,πιστεύοντας ότι το μνημόνιο θα σώσει την κυπριακή οικονομία.
Η Σημερινή κρίση είναι κρίση του παγκόσμιου καπιταλισμού Αυτή η κρίση εμφανίζεται στην Κύπρο σαν κρίση των τραπεζών και οι καπιταλιστές προσπαθούν να την φορτώσουν στους εργαζόμενους και τις κοινωνίες
Η Αριστερά έχει καθήκον να ξεσκεπάσει τους πραγματικούς αίτιους της κρίσης να συσπειρώσει τους εργαζόμενους και να τους εξοπλίσει ιδεολογικά και οργανωτικά έτσι που να δώσουν νικηφόρα την μάχη ενάντια στον καπιταλισμό.
Η ηγεσία του Ακελ και η κυβέρνηση του επειδή προσπαθούν να βρουν λύσεις μέσα στον καπιταλισμό βρίσκονται σε αδιέξοδο. Μπροστά σε αυτό το αδιέξοδο το Ακελ υποχωρεί επιλέγοντας στις προεδρικές μια υποψηφιότητα ήττας, έτσι ώστε να περάσει στην αντιπολίτευση ,πιστεύοντας ότι από την αντιπολίτευση θα μπορέσει αν μη τι άλλο να συσπειρώσει το κόμμα.
Αυτό θα οδηγήσει σε ήττα απογοητευση και υποχώρηση.
Είτε στην κυβέρνηση όμως είτε στην αντιπολίτευση, χωρίς πρόγραμμα για σοσιαλισμό και διεθνισμό τα αδιέξοδα θα μεγαλώνουν.Γιατί απάντηση στην κρίση μέσα στα πλαίσια του καπιταλισμού δεν υπάρχει.