Τρίτη 27 Μαρτίου 2012

Κραυγες Αυτοκτονιας


Προσπάθησε να λύσει τα οικονομικά του προβλήματα κάνοντας δυο ληστείες. Εντοπίστηκε όμως, αλλά όταν η αστυνομία πήγε να τον συλλάβει, είχε ήδη δραπετεύσει, τον βρήκε κρεμασμένο μέσα στο σπίτι του .
Αυτή είναι η δεύτερη αυτοκτονία λόγω οικονομικών προβλημάτων που έρχεται στην αντίληψη μου, αλήθεια πόσες γίνονται και δεν βγαίνουν στην δημοσιότητα .
Οι αυτοκτονίες αυτές είναι κραυγές απόγνωσης ,κραυγές διαμαρτυρίας κατά του συστήματος, κραυγές που όμως το πολιτικό κατεστημένο δεν τις ακούει όπως δεν ακούει ούτε τις φωνές των άνεργων και των εξαθλιωμένων.
Το πολιτικό κατεστημένο  είναι απασχολημένο.Η μεν δεξιά και το κέντρο με το πώς να « εκσυγχρονίσουν » ακόμα πιο πόλη το κράτος και την οικονομία ,για να εξασφαλίσουν και αλλά κέρδη στους κεφαλαιοκράτες και να οδηγήσουν και άλλους σε αυτοκτονία . Η δε Αριστερά με το πώς θα Σοσιαλιστικοποιηση την κρίση να μοιράσει δηλαδή την φτώχεια που μας φορτώνει ο καπιταλισμός δίκαια.
Η ανεργία η φτώχια η εξαθλίωση και οι αυτοκτονίες είναι τα μόνα που μπορεί να προσφέρει ο καπιταλισμός απ¨εδώ και πέρα
Η απάντηση σε αυτά τα αδιέξοδα είναι η ανατροπή του καπιταλισμού ,η κρατικοποίηση των τραπεζών και των βασικών τομέων της οικονομίας
Έτσι ώστε να γίνει δυνατός ο σχεδιασμός της οικονομίας όχι για το κέρδος των λίγων αλλά για τις ανάγκες της κοινωνίας .

Παρασκευή 23 Μαρτίου 2012

Οι τράπεζες το όριο αφυπηρέτησης και η χρεοκοπία του καπιταλισμού




Έλεγα να γράψω κάτι για τις τράπεζες  και τον ρόλο τους όσον αφορά την κρίση της κυπριακής οικονομίας
Και ξαφνικά πέφτω πάνω στην ανακοίνωση του ΔΗΚΟ για την επέκταση του ορίου αφυπηρέτησης την οποία  και παραθέτω

 ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ - ΔΗΚΟ - ΟΡΙΟ ΑΦΥΠΗΡΕΤΗΣΗΣ
ΚΥΠΕ - ΛΕΥΚΩΣΙΑ-Κύπρος 23/3/2012 1:15:37 μμ


Δημοκρατικό Κόμμα


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Απάντηση στον εκπρόσωπο τύπου του ΑΚΕΛ



Σε ότι αφορά την επέκταση του ορίου αφυπηρέτησης αυτοί που ετσιθελικά παραγνωρίζουν κάτι δεν είναι το ΔΗΚΟ αλλά η Κυβέρνηση και το ΑΚΕΛ, αφού παραγνωρίζουν τη κοινή λογική, το δημόσιο συμφέρον και την πλειοψηφία των εκπροσώπων του λαού και επιμένουν να παραμένουν προσκολλημένοι στις απηρχαιωμένες ιδεολογίες οι οποίες μας έχουν φέρει στα πρόθυρα της χρεοκοπίας.

Η πρόταση για την επέκταση του ορίου αφυπηρέτησης βασίζεται πάνω στις σύγχρονες προσεγγίσεις για τα ζητήματα της οικονομίας οι οποίες εφαρμόζονται σε όλες τις σύγχρονες ευρωπαϊκές χώρες.
Μερικοί λόγοι για την επέκταση του ορίου είναι μεταξύ άλλων και οι ακόλουθοι:
1. ΑΔΙΚΙΑ

Σήμερα στην Κύπρο υπάρχει στρέβλωση στα όρια αφυπηρέτησης. Ο ιδιωτικός τομέας αφυπηρετεί στα 65 ενώ οι δημόσιοι υπάλληλοι στα 63. Αυτό σημαίνει ότι όλοι οι υπόλοιποι εργαζόμαστε δυο χρόνια περισσότερα για να αφυπηρετούν οι δημόσιοι υπάλληλοι δυο χρόνια ενωρίτερα. Αυτό είναι άδικο.

2. ΟΦΕΛΟΣ

Αν επεκταθεί το όριο αφυπηρέτησης σημαίνει πως για ένα ακόμη χρόνο οι δημόσιοι υπάλληλοι θα προσφέρουν ωφέλιμες υπηρεσίες στην κοινωνία και για ένα λιγότερο χρόνο θα πρέπει να τους συντηρούμε ως συνταξιούχους χωρίς να εργάζονται.


3. ΑΝΕΡΓΙΑ

Είναι μύθος το επιχείρημα ότι με την επέκταση του ορίου αφυπηρέτησης θα αυξηθεί η ανεργία των νέων και δεν υπάρχει καμία σοβαρή μελέτη που ισχυρίζεται κάτι τέτοιο.

Το 2005 όταν η τότε Κυβέρνηση του Τάσσου Παπαδόπουλου επέκτεινε το όριο αφυπηρέτησης από τα 60 στα 63 δεν είχαμε αύξηση αλλά μείωση της ανεργίας ιδιαίτερα στους νέους.

Εξάλλου, όλοι οι οικονομολόγοι διεθνούς κύρους όπως π.χ. ο Κύπριος Νομπελίστας Χριστόφορος Πισσαρίδης, ισχυρίζονται ότι η επέκταση του ορίου αφυπηρέτησης οδηγεί στην μείωση της ανεργίας και το χαιρετίζουν ως ένα θετικό μέτρο.

Οι μόνοι οικονομολόγοι που ισχυρίζονται το αντίθετο είναι οι οικονομολόγοι του ΑΚΕΛ και είδαμε που κατάντησαν οι οικονομολόγοι του ΑΚΕΛ την Κυπριακή οικονομία τα τελευταία χρόνια…

4. ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΠΕΙΝΑΣ

Το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης της Κύπρου αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα.
• Το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων αντιμετωπίζει τον κίνδυνο της χρεοκοπίας μέσα στα επόμενα 10 χρόνια.
• Η μέση σύνταξη στον ιδιωτικό τομέα είναι τρεις φορές χαμηλότερη από τη μέση σύνταξη στον δημόσιο τομέα.
• Η μέση βασική σύνταξη είναι €570.
• Το 50% των συνταξιούχων μας ζει κάτω από το όριο της φτώχειας.

Το ΑΚΕΛ είναι ικανοποιημένο και ευτυχές με αυτή την κατάσταση και επιθυμεί να τη συνεχίσει. Εξάλλου εδώ και τέσσερα χρόνια δεν έχουν φέρει οποιαδήποτε πρόταση βελτίωσης και μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού συστήματος.

Αντίθετα το ΔΗΚΟ δεν είναι ικανοποιημένο με αυτή την κατάσταση. Εμείς θέλουμε να στηρίξουμε τους συνταξιούχους της Κύπρου.

Θέλουμε να διπλασιαστούν οι συντάξεις των €500 ευρώ και να καταστήσουμε βιώσιμο το σύστημα κοινωνικών ασφαλίσεων.


Δεν μπορούμε όμως να αυξήσουμε τις συντάξεις και να καταστήσουμε το ΤΚΑ βιώσιμο αν δεν υιοθετήσουμε τέτοια μέτρα όπως είναι η επέκταση του ορίου αφυπηρέτησης.

Δυστυχώς η Κυβέρνηση του Δημήτρη Χριστόφια και το ΑΚΕΛ δεν είναι έτοιμοι να συζητήσουν τη βελτίωση του συστήματος.

Ελπίζουμε ότι η πλειοψηφία των Κομμάτων της Βουλής θα αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και θα νικήσει τις δυνάμεις της συντήρησης και της εξυπηρέτησης των κατεστημένων στον τόπο μας.


Νικόλας Παπαδόπουλος
Υπεύθυνος Τομέα Οικονομίας
Δημοκρατικού Κόμματος


Θέλει μεγάλο θράσος να ισχυρίζεται κάποιος πως Οι απαρχαιωμένες ιδεολογίες της Αριστεράς μας έχουν φέρει στα πρόθυρα της χρεοκοπίας και ότι θα μας σώσουν οι  σύγχρονες πολιτικές που εφαρμόζονται σε όλα τα ευρωπαϊκά κράτη  ειδικά αν αυτός ο κάποιος είναι δικηγόρος των τραπεζών

Όμως ο κύριος Νικόλας Παπαδόπουλος εκφράζει τα συμφέροντα του και της τάξης του και δεν θα περίμενε κανείς κάτι άλλο από αυτόν
Το ζήτημα είναι που ο Νικολάκης παίρνει το δικαίωμα αυτό από την χλιαρή στάση της αριστεράς απέναντι στο ποίος ευθύνεται για την κρίση

Η ηγεσία του ΑΚΕΛ και η κυβέρνηση του, αντί να προχωρήσουν με τόλμη να ξεσκεπάσουν και να κάνουν σημαία τους το ποίος ευθύνεται για την κρίση τόσο στην Κύπρο όσο και διεθνώς, Αντί να πουν πως είναι οι σύγχρονες πολιτικές του νεοφιλελευθερισμού που  έφεραν ολόκληρη την Ευρώπη στην χρεοκοπία Αντί να προτείνουν την κρατικοποίηση των τραπεζών λένε δεν είναι η ώρα να ζητήσουμε την εύθηνη από αυτούς . Αντί να πουν πως ο καπιταλισμός σήμερα σημαίνει περικοπές φτώχια ανεργία και πείνα ψιθυρίζουν πως είναι ο καπιταλισμός που φταίει .και ταυτόχρονα  προσπαθούν με την πολιτική τους να σώσουν τον καπιταλισμό.  Έτσι Δίνουν την δυνατότητα στον Νικολάκη και κάθε Νικολάκη  να λέει πως είναι η Αριστερά που φταίει και  οδηγούν το εργατικό κίνημα στην μάχη στερώντας του πολύτιμα ιδεολογικά και πολιτικά όπλα.

Κυριακή 18 Μαρτίου 2012

Αλληλεγγύη στον αγώνα των εργαζομένων του τσιμεντοποιειου Βασιλικού


Αλληλεγγύη στον αγώνα  των εργαζομένων του τσιμεντοποιειου Βασιλικού

Η Απεργία των εργαζομένων στο τσιμεντοποιειο βασιλικού έχει κλείσει δυο βδομάδες

Οι εργοδότες  το κεφαλαίο και οι πολιτικοί εκπρόσωποι τους, με αφορμή την κρίση επιτίθενται σήμερα ενάντια στους μισθούς των εργαζομένων .Δεν τους ενδιαφέρει αν οι εργαζόμενοι έχουν  χρέη έχουν παιδιά να σπουδάσουν και οικογένειες να θρέψουν  τους ενδιαφέρουν τα κέρδη τους

 Όπως γίνεται αντιληπτό καθημερινά τόσο στην Κύπρο όσο και στην Ελλάδα  και στην Ευρώπη οι περικοπές οι απολύσεις και οι μειώσεις μισθών όχι μόνο  δεν τερματίζουν την κρίση αλλά αντίθετα την μεγαλώνουν και την βαθαίνουν, Σπρώχνοντας ταυτόχρονα  τους εργαζόμενους και την κοινωνία στην φτώχεια και την μιζέρια

Την κρίση όμως δεν την δημιούργησαν οι εργαζόμενοι  αλλά αντίθετα οι κεφαλαιοκράτες και η λογική του κέρδους Η κρίση είναι αποτέλεσμα της αφαίμαξης του πλούτου που παράγουν οι λαοί από τους χρηματιστές και τους τραπεζίτες και τους κεφαλαιοκράτες σε τοπικό και διεθνές επίπεδο   Γι αυτό και αυτοί πρέπει να πληρώσουν την κρίση,  από τα τεραστία υπερκέρδη τους, και όχι οι εργαζόμενοι  με τις στερήσεις τους..

Ο Αγώνας των Εργαζομένων στο τσιμεντοποιειο Βασιλικού είναι αγώνας για τα αυτονόητα την διατήρηση του βιοτικού τους επιπέδου και την υπεράσπιση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας 

Τετάρτη 14 Μαρτίου 2012

Απεργιακές κινητοποιήσεις.


Απεργιακές κινητοποιήσεις.  Δυναμικά και μαζικά να αντιμετωπίσουμε την επίθεση του κεφαλαίου.

Η Απεργία στο τσιμεντοποιηειο κλείνει σχεδόν δυο βδομάδες , Προβλήματα όμως υπάρχουν  σχεδόν σε όλο των κλάδο των κατασκευών  οι εργοδότες και το κεφαλαίο εκμεταλλευόμενοι την οικονομική κρίση και την ανεργια επιχειρούν να επιβάλουν περικοπές και μειώσεις μισθών .Ακόμα σε περιπτώσεις ανοργάνωτων  όπως στην περίπτωση της Aristo έχουν προχωρήσει σε αύξηση των ωρών εργασίας απαιτώντας από τους υπαλλήλους «μίση μέρα το Σαββάτο που λλοου σας.» με ταυτόχρονη εντατικοποίηση της εργασίας

Τα συνδικάτα  απαντούν έχοντας κατά νουν τους παλιούς καλούς καιρούς όπου μια στάση εργασίας λίγων ωρών ήταν αρκετή να κερδίσουν τα αιτήματα τους
Αποδεικνύεται ομως, μέρα με την μέρα ,ότι ζούμε σε μια άλλη εποχή ,σε μια εποχή ταξικού πόλεμου, και ότι τα όπλα της προηγούμενης περιόδου δεν είναι αρκετά.

Για να κερδισθεί ο αγώνας στο τσιμεντοποιειο αλλά και επερχόμενοι αγώνες
Αυτοί πρέπει να πλατύνουν τόσο σε κινητοποιήσεις όσο και σε επιχειρήματα
Αυτό σημαίνει

Γενίκευση της απεργίας σε όλο τον κλάδο

Πορείες και εκδηλώσεις υποστήριξης 

Κάλεσμα προς τους υπόλοιπους εργαζόμενους αλλά και αυτοεργοδοτουμενους
Για υποστήριξη στην βάση  του γεγονότος ότι κάθε φορά που το κεφαλαίο επιβάλλει τους όρους του σε ένα εργοστάσιο αυτό έχει αντίχτυπο σε ολόκληρο τον κλάδο και την κοινωνία

Ξεσκέπασμα του ρόλου του κεφαλαίου τόσο σαν δημιουργού της κρίσης όσο και σαν
Επιτιθεμένου ενάντια στα εργατικά δικαιώματα

Σύνδεση των εργατικών αιτημάτων με τα πολιτικά αιτήματα που έχουν στόχο την διεθνοποίηση των αγώνων και την ανατροπή του συστήματος.



Τετάρτη 7 Μαρτίου 2012

Ακελ κατρακυλα θεσεων και αρχων


Την ίδια στιγμή που γίνεται φανερός ο ρόλος οι τραπεζών η κυβερνήσει του Ακελ
Ετοιμάζεται να κηρύξει την απεργία των ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας σε ουσιώδη υπηρεσία για να την σταματήσει. 
Με την δικαιολογία της οικονομικής κρίσης
το Ακελ απαιτεί από όλους τους εργαζόμενους να συνεισφέρουν. Ξεχνώντας  ποίος δημιούργησε την κρίση και παρασιωπώντας το ότι  πρόκειται για  μια κρίση του ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ που ήλθε για να μείνει και για πάρει πίσω όλες τις κατακτήσεις του εργατικού κινήματος..
  Την ίδια στιγμή   η κυβέρνηση του Ακελ υπόσχεται να στηρίξει το τραπεζικό σύστημα . αυτό σημαίνει ότι τα λεφτά που θα μαζέψει από τις περικοπές στους μισθούς των ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας  των δημοσίων υπάλληλων και  τις κοινωνικές παροχές προορίζονται για να στηρίξουν τις τράπεζες δηλαδή να γίνουν κέρδη των τραπεζών.
  Έτσι το Ακελ αντί να αρπάξει την ευκαιρία  και να προχωρήσει στην κρατικοποίηση των τραπεζών προσπαθεί να στηρίξει τον καπιταλισμό παίζοντας το παιχνίδι της αστικής τάξης προετοιμάζοντας της έτσι το έδαφος για να επιτεθεί αύριο η ίδια η αστική τάξη στους εργαζόμενους , γιατί ήδη η αστική τάξη προετοιμάζεται να κηρύξει σε ουσιώδεις υπηρεσίες μια σειρά από τομείς της οικονομίας με στόχο να  απαγορεύσει τις απεργίες
Αντί να αντεπιτεθεί στη αστική τάξη επιχειρηματολογώντας πως ναι ο έλεγχος εναέριας κυκλοφορίας οι τράπεζες τα τσιμεντοποιεια και τόσα αλλά είναι ουσιώδεις υπηρεσίες και πρέπει να περάσουν στα χέρια του κράτους  παίζει το παιχνίδι της

Το Ακελ όπως όλα τα αριστερά κόμματα που προσπάθησαν να στηρίξουν τον
καπιταλισμό βρίσκεται σήμερα σε πορεία υποχώρησης θέσεων και αρχών. αυτή η πορεία έχει ήδη φέρει το εργατικό κίνημα σε δύσκολη θέση  Από αυτή την θέση το εργατικό κίνημα θα βγει μόνο μέσα από εργατικούς και λαϊκούς αγώνες .

Κυριακή 4 Μαρτίου 2012

Εργατικός και Κοινωνικός έλεγχος στην ΑΗΚ




Η αύξηση των λογαριασμών της ΑΗΚ σε μια περίοδο βαθιάς κρίσης του καπιταλισμού αποτέλεσε τη σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι αγανάχτησης για αρκετούς εργαζόμενους καταναλωτές.  Αυξήσεις που είναι αποτέλεσμα της έκρηξης στο Μαρι από την μια αλλά και της παγκόσμιας κρίσης του καπιταλισμού από την άλλη  . Μιας  κρίσης που οδηγά σε αυξήσεις των καύσιμων αλλά και επιβάλλει μέτρα λιτότητας στους Λαούς τον Ένα μετά τον Άλλο.

Οι φωνές που ακούγονται για ιδιωτικοποιήσεις στο τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας για να σπάσει τάχα το μονοπώλιο της ΑΗΚ είναι προς λανθασμένη κατεύθυνση.
Ο κάθε κύπριος βλέπει καθημερινά το πώς εννοούν οι κεφαλαιοκράτες την ιδιωτικοποίηση και τον ανταγωνισμό στην περίπτωση των καύσιμων αλλά και των τραπεζών. Ο τομέας της ενέργειας και των καύσιμων  έχει εξελιχτεί στα χέρια των καπιταλίστων στο πιο τρομερό μηχανισμό μέσα από τον οποίο τόσο σε διεθνές όσο και τοπικό επίπεδο, μερικές κατ όνομα ανταγωνιστικές εταιρείες, απομυζούν τους λαούς  και δημιουργούν την κρίση.

Στην περίπτωση της ΑΗΚ αυτό που χρειάζεται δεν είναι οι ιδιωτικοποιήσεις αλλά ο εργατικός και κοινωνικός έλεγχος μέσα σε συνθήκες δημοκρατίας και διαφάνειας
για να χτυπηθεί τυχών κακοδιαχείριση αλλά και πιθανά το φαινόμενο των προμηθειών (κοινώς μίζες) που επιβάλει ο καπιταλισμός .ένα τέτοιο μέτρο θα ήταν και η συμμετοχή  εκπροσωπών των καταναλωτών στην διοίκηση του οργανισμού.

Παρά πέρα το εργατικό κίνημα και οι καταναλωτές θα πρέπει να αγωνιστούν για την κρατικοποίηση ,κάτω από εργατικό και κοινωνικό έλεγχο της εμπορίας των καύσιμων
Είναι ο μονός τρόπος για να ανακοπεί το κύμα των αυξήσεων στα καύσιμα την επόμενη περίοδο αλλά και να εξοικονομηθούν τεραστία ποσά που απομυζούν  ξένες και ντόπιες εταιρείες. Λεφτά τα οποία αν επενδυθούν στις εναλλακτικές πήγες ενέργειας όπως τα φωτοβολταϊκα αλλά και την εξοικονομήσει ενέργειας όπως οι θερμομονώσεις μπορούν να περιορίσουν ουσιαστικά τους λογαριασμούς κατανάλωσης αλλά και να μειώσουν τις περιβαλλοντολογικές επιπτώσεις της χρίσης ορυκτών καύσιμων.

Τα πιο πάνω μέτρα είναι κοινή λογική. όμως τόσο η αντιπολίτευση  σαν γνήσιος εκφραστής του κεφαλαίου    όσο και η κυβέρνηση ,υποταγμένη στην διαχείριση του καπιταλισμού, αποφεύγουν να τα αναφέρουν καν . Η προώθηση τέτοιων μέτρων είναι εφικτή μόνο μέσα από μαζικούς λαϊκούς αγώνες των εργαζομένων και καταναλωτών