Η ένταξη της Κύπρου στον μηχανισμό στήριξης

Η ένταξη της Κύπρου στον μηχανισμό στήριξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης μαζί με άλλες τέσσερις χώρες, Πορτογαλία, Ισπανία, Ελλάδα, Ιρλανδία αποτελεί ένα πιο Γενικό Φαινόμενο βαθέματος της κρίσης του Καπιταλισμού αλλά, και των πολιτικών αντιμετώπισης της  με κύριο στόχο τους να φορτώσουν τα βάρη της κρίσης στους ώμους των εργαζόμενων.

Σε όλες τις χώρες οι εργαζόμενοι καλούνται να πληρώσουν χρέη για τα οποία δεν είναι υπεύθυνοι . Χρέη που δημιούργησαν οι τράπεζες όπως στην περίπτωση της Κύπρου και της Ισπανίας  η χρέη που δημιούργησαν  και φόρτωσαν στο δημόσιο το διεθνές και ντόπιο κεφάλαιο και οι πολιτικοί εκπρόσωποι τους μέσα από διάφορες κομπίνες και μίζες, όπως στην περίπτωση της Ελλάδας .

Στην ουσία ένταξη στον Μηχανισμό στήριξης σημαίνει εκχώρηση εξουσιών από τις κυβερνήσεις Στην Τρόικα η οποία με το πρόσχημα της διασφάλισης των δανείων που μας προσφέρει επιβάλλει σκληρά μέτρα λιτότητας δηλαδή κτύπημα των μισθών των συντάξεων και των κοινωνικών παροχών ενώ παράλληλα προωθεί και το ξεπούλημα των κερδοφόρων ημικρατικων και δημόσιων εταιρειών .Την ίδια στιγμή, για το ανεξελεχτο των τραπεζών τις φούσκες των χρηματιστηρίων τα ολιγοπώλια των καύσιμων τις μίζες και τις κομπίνες η τρόικα σαν γνήσιος εκφραστής των συμφερόντων του κεφαλαίου δεν έχει να πει λέξη, επιδιώκοντας να διασφαλίσει ελευθερία δράσης και συνθήκες αυξημένης κερδοφορίας για το κεφάλαιο.

Οι κεφαλαιοκράτες σε συνεργασία με την τρόικα προωθούν εργασιακές συνθήκες Μεσαίωνα με την κατάργηση του οκταώρου των  συντάξεων και των κοινωνικών παροχών Από την άλλη κάποιοι πιστεύουν πως άμα παρθούν κάποια μέτρα η οικονομία θα ανακάμψει και θα επανέλθουμε στις παλιές καλές μέρες. Η αλήθεια για τους εργαζόμενους όμως είναι μια . Τα μέτρα που προωθούνται έρχονται για να μείνουν και μόνο η συντονισμένη και δυναμική αντίσταση των εργαζομένων μπορεί να ανατρέψει  τα σχέδια του κεφαλαίου

Οι ντόπιοι κεφαλαιοκράτες και οι πολιτικοί εκπρόσωποι τους, καλούν την κυβέρνηση να πάρει μέτρα Όμως δεν μας λένε τι μέτρα εννοούν, που είναι μέτρα κτυπήματος των μισθών και των εργαζομένων μέτρα που κάνουν τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους και που σπρώχνουν στην ύφεση και το βάθεμα της κρίσης μια ώρα αρχύτερα. Και είναι ακριβώς αυτές τις συνθήκες που επιδιώκουν να δημιουργήσουν οι καπιταλίστες για να κτυπήσουν παρά πέρα τους εργαζόμενους.

Από την άλλη η αριστερά σαν πολιτικός εκπρόσωπος των εργαζομένων αδυνάτισε να ανταποκριθεί στα καθήκοντα που επιβάλλουν οι συνθήκες. Εγκλωβισμένη από την αρχή στην λογική της διαχείρισης του καπιταλισμού πέρασε στην προσπάθεια να τον σώσει, στοχεύοντας στην δίκαιη κατανομή των βαρών της κρίσης. Ελάχιστα έχει να πει για το ποίος δημιούργησε την κρίση, και είναι μιλιά μακριά από το να προτείνει πολιτικές ανατροπής, στηριγμένες σε μαζικές κινητοποιήσεις για την αντιμετώπιση της επίθεσης του κεφαλαίου. Αντίθετα μέσα στην λογική σωτήριας του καπιταλισμού σύρεται από την δεξιά και το κεφαλαίο στο να πάρει αντεργατικά μέτρα.

Η ένταξη της Κύπρου στον μηχανισμό κάτω από την διακυβέρνηση του Ακελ αποτελεί μια σοβαρή υποχώρηση για τους εργαζόμενους γιατί δημιουργεί συνθήκες για να φορτωθούν οι ευθύνες για την κρίση του Καπιταλισμού στην αριστερά και τους εργαζόμενους. Η αδυναμία της ηγεσίας του Ακελ να ξεσκεπάσει αποτελεσματικά τα αιτία της κρίσης , να προτείνει ουσιαστικά μέτρα ενάντια στην επίθεση του κεφαλαίου και να απευθυνθεί στους εργαζόμενους για να τα στηρίξουν διευκολύνει την προσπάθεια του κεφαλαίου.

Την κρίση δεν την δημιούργησαν οι εργαζόμενοι ,την δημιούργησαν οι τραπεζίτες -τοκογλύφοι, οι χρηματιστές- τζογαδόροι, και οι κομπιναδόροι πολιτικοί εκπρόσωποι τους.

Για να ξεπεραστεί η κρίση χρειάζονται μια σειρά από μέτρα που να δίνουν τον έλεγχο της οικονομίας στους εργαζόμενους και την κοινωνία

τέτοια μέτρα είναι η κρατικοποίηση των τραπεζών των βασικών τομέων της οικονομίας και των μονοπωλίων κάτω από εργατικό και κοινωνικό έλεγχο έτσι που να γίνονται επενδύσεις στην βάση των αναγκών της κοινωνίας και όχι του κέρδους.

Την διαφάνεια στην λειτουργία των πιο πάνω οργανισμών

τον συντονισμό των αγώνων με αυτούς των υπόλοιπων εργαζομένων στην Ευρώπη

την υιοθέτηση ενός σοσιαλιστικού προγράμματος για μια σοσιαλιστική Κύπρο σε μια σοσιαλιστική Ευρώπη

Η κινητοποίηση των εργαζομένων κάτω από ένα τέτοιο πρόγραμμα είναι

Ο μόνος τρόπος για να υλοποιηθεί